МАГТАН ДУУЛЪЯ

ХӨГ НЬ ТОХИРСОН МОРИН ХУУР ШИГ ХЭЛЭНД УРСАХ ЯРУУХАН ШҮЛГЭЭР ХӨДӨӨ НУТАГАА МАГТАН ДУУЛЖ ХӨХҮҮРТЭЙ АЙРАГАА ИСТЭЛ МАГТЪЯ ХУЛТАЙ АЙРАГАА АМТЛАН ЗАЛГИЛААД ХУВИНТАЙ СҮҮГЭЭ ЦАЛИГТАЛ МАГТЪЯ ХУРТАЙ ЗУНЫ АЛАГ СОЛОНГЫГ ХОЁР МӨРӨН ДЭЭР БУУТАЛ МАГТЪЯ СЭТГЭЛД ХӨГЛӨГДСӨН ЯТГА ШИГ САНААНД БУУСАН ШҮЛГИЙН МӨРӨӨР СААЛЬЧИН БҮСГҮЙН ЭНГЭРИЙН ТОВЧЫГ САМАРСАН СҮҮНД НЬ УНТАЛ МАГТЪЯ МОЛОР ЭРДЭНИЙ ТУУРАЙН ЧИМЭЭГЭЭР МОНГОЛЫН ХӨДӨӨ ХӨГЖИМДДӨГ ЮМ МАЛЧИН АРДЫНХАА ЗАЯА БУЯНЫГ МИЧИД ИНЭЭТЭЛ МАГТАН ДУУЛЪЯ 2012 7САРЫН 19 УЛААНАҮҮ

Нутаг

Аянч шувууд нуураа орхидог шиг Амьдрал намайг холоо дагуулсан тэр жил Цоргын хөндийд бойтогны минь мөр үлдэж Цовоодуу бариувчтай охин төрх хоцорсон Санаж байнаа нутгийнхаа уул усыг Сар шөнөжин харж хонодог Ойгон нуураа Санаа сайт олныхоо сэтгэлтэй Садан төрөл гозгор барчгараа Оройн наран хажуулдасхийн Талын улаанд минь амардаг Орог саарал зэрэглээ Нөмрөг Хөдрөгийг минь манадаг Орчлонг ундаалах гэж заяасан Сантийн рагшаан цэлэлзээд Одоо миний нутагт зун болж байгаадаа Санаж байнаа нутгийнхаа уул усыг Сар шөнөжин харж хонодог Ойгон нуураа Санаа сайт олныхоо сэтгэлтэй Садан төрөл гозгор барчгараа

"Би хаана төрөө вэ?"

Хөх манхан тэнгэрийг эзэгнэнхэн төрлөө би Хөмсгөн сарны аялах алсын алс тойрогт Холын хоёр одны тохиох бяцхан чөлөөнд Хоёр нүдний үзүүрт цэнхэрлэх төдий тэртээд Хөх манхан тэнгэрийг эзэгнэхэн төрлөө би Цаст цагаан уулыг эзэгнэнхэн төрлөө би Цан хүүрэг савсаж үүлс ороох оргилд Цасан ширхэг царцаж мөс болох халилд Царгиа хүйтэн өвөлд сарлагийн бух дошсон Цаст цагаан уулыг эзэгнэнхэн төрлөө би Онгон цэнхэр талыг эзэгнэнхэн төрлөө би Орог саарал зэрэглээ хавар сүүмэлзэх хөндийд Орсон буурийн шүд өвөл хангинах хоолойд Yлэг гүрвэлийн мөрийг өдий хүртэл хадгалсан Онгон цэнхэр талыг эзэгнэнхэн төрлөө би Мөрөн голын усыг эзэгнэнхэн төрлөө би Мөнгөн сарны сүүдэр толиорон хөвөх долгионд Миний өвөг дээдсийн морины туурайнд наалдсан Хүний нутгийн шороог ариун усаараа угаасан Мөрөн голын усыг эзэгнэнхэн төрлөө би Yнэр ялдам агь гангыг эзэгнэнхэн төрлөө би Yүр шөнийн завсар шүүдэр буух навчинд Yрэл усан шүүдэрт нь одод гялалзах дэлбээнд Yхэлгүй мөнхийн бэлэгдэл цагаан уул цэцгэнд Yнэр ялдам агь гангыг эзэгнэнхэн төрлөө би Зүүрмэглэгч хун шиг гэрийг эзэгнэнхэн төрлөө би Зүйдэлгүй цагаан өрхний хоймсолж томсон оосорт Зүрхэн улаан галтай ган тулгын тотгонд Зуун түмэн үед монгол хүний идээшсэн Зүүрмэглэгч хун шиг гэрийг эзэгнэнхэн төрлөө би Сайхан бүсгүйн сэтгэлийг эзэгнэнхэн төрлөө би Сормосон дундаан талимаарах алаг нүдний мэлмэрээнд Саалийн үнэр ханхалсан дээлийн хормойн нугалаасанд Санан санан уярах цэвэр ичимтгий аашинд Сайхан бүсгүйн сэтгэлийг эзэгнэнхэн төрлөө би Тэнхээт хүлгийн дөрөөг эзэгнэнхэн төрлөө би Тэлмэн жороо морины шанхны үзүүрийн чичиргээнд Тэнгэрийн салхинаас бусдыг дээрээн гаргаж үзээгүй Тэнэгэр говийн сүрэг онгон хулангийн нуруунд Тэнхээт хүлгийн дөрөөг эзэгнэнхэн төрлөө би Аадар хур бороог эзэгнэнхэн төрлөө би Амгалан тэнгэрийг цочоох аянгын догшин гялбаанд Ариун агаарт шүхэрлэх мөндрийн цагаан ширхэгт Алтан талд татах солонгын долоон өнгөнд Аадар хур бороог эзэгнэнхэн төрлөө би Цээлхэн дууний эгшгийг эзэгнэнхэн төрлөө би Цэнхэр хадган дээрх мөнгөн аягатай сархданд Цээл сайхан эгшигтэй уртын дууны аянд Цэнгэх зовох хосолсон хүний хувь заяанд Цээлхэн дууний эгшгийг эзэгнэнхэн төрлөө би Хөх тэнгэрийн орныг эзэгнэнхэн төрлөө би Хөх Монгол алдаршсаны үе дамжсан домогт Хүчирхэг дээдсийн нутагт мандсан ардчиллын дөлөнд Хөрст алтан дэлхийн үрчлээт магнай болсон Хөх тэнгэрийн орныг эзэгнэнхэн төрлөө би

ЗАВХАН СУМЫН ХАЛИУН АЗАРГА

ХАТАН ЗАВХАНЫ ХАВТГАЙГААС ХАЛХЫН НУТГИЙН ДОВОН ДЭЭР ХУРДАНЫ ШАНДАСАА СОРЬХООР ХАЛИУН АЗАРГА ИРСЭН БАЙНА ХАН ХЭНТИЙН ДОШИН ДЭЭР ХААНЫ БОРЖГОН ХОШУУНД НЬ ХУЙ САЛХИ МЭТ ХУРДЛАЖ ХОЛ ТАСАРХАЙ ТҮРҮҮЛЛЭЭ ХӨНГӨН ХӨЛӨНДӨӨ ЭРДСЭН БАЙХ ХӨЛС ХООЛ НЬ ТОХИРСОН БАЙХ ХҮЧ ЧАДАЛДАА ИТГЭСЭН БАЙХ ХҮҮХЭД НЬ ХӨНГӨН БАЙСАН БАЙХ ХАНГАЙ ГАЗРЫН ХҮЛГҮҮДТЭЙ ХАРДАЛ БЭЭСИЙН ХУРДНУУДТАЙ ХЭРЛЭН МӨРНИЙ УНАГАНУУДТАЙ ХЭРЛЭНГИЙН ХӨДӨӨ АРАЛД НЬ ХАЛЗ УРАЛДАЖ ТҮРҮҮЛЭЭД ХАРИШГҮЙ ХУРДАНАА ГАЙХУУЛАВ ҮҮЛИЙН ҮРГҮЙ ХУРДАН ЮМ ҮНЭХЭЭР САЙХАН АЗАРГА ЮМ УЛСЫН НААДАМ БОЛОХ ГЭЖ БАЙНА УРАЛДАНА ШҮҮ ХАЛИУН АЗАРГА УНАГАН НУТАГАА ДУУДУУЛЖ УЯСАН ЭЗЭНЭЭ БАЯРЛУУЛААРАЙ ХАН УУЛЫН ЭНГЭР ТАЛД ХҮЙ ДОЛООН ХУДАГ ГЭЖ ХАЛХЫН ХУРДНУУД ЦУГАЛСАН ХАЧИН САЙХАН ТАЛ БИЙ ЭНД УРАЛДАЖ ТҮРҮҮЛЭЭРЭЙ ЭВШЭЭЖ ШИЛГЭЭЖ ЯНЦГААГААРАЙ ИЖИЛ СҮРЭГ ЧИНЬ СОНСОНО ШҮҮ ИРСЭН ЗОРИЛГО ЧИНЬ БИЕЛЭХ БОЛНО

би монголоороо гоёдог

"Би Монголоороо гоёдог" Ш.Гүрбазар

Би Монголоороо гоёдог
Хөх Азийн цээжин дээр ирж буцахын учир
Хүмүүний алтан заяа энд байхын учир
Туурайн тамгатай хөрсөн дээр
Унагатай хамт тэнцэж хөлд орохын учир
Тунгалаг шандны толиог
Хулантай хамт булаалдаж рашаан амсахын учир
Би Монголдоо мэндэлсэн юм


Газар тэнгэрийн савслагад гайхуулан байж
Ганц яваа насаараа би Монголоороо гоёно
Би, хөхөөтэй зуны цэцгийн алаг шүүдрээр нь хөлөө гоёдог
Хүрэн толгойн сүүдрийн айзам шавхаагаар нь хоолойгоо гоёдог
Зэрэглээтсэн талын бараан нүүдлээр харцаа гоёдог
Зээглэсэн шар толгодын алтан хормойгоор хаяагаа гоёдог
Тийм ээ, би Монголоороо гоёдог
Айрганд нь ардын дуу иссэн хөхүүрээр нь ханаа гоёдог
Аяганд нь үдийн нар далбилзсан өвгөдөөрөө хоймроо гоёдог
Хаврын тэргүүн сарын шинийн нэгэнд ашдын билгээр гоёдог
Намрын дунд сарын арван долоонд амрагийн харцаар гоёдог
Би Монголоороо гоёдог
Ширгэшгүй Хэрлэнгийн ус шиг бүсийг нар зөв бүслэж гоёдог
Шилрэшгүй нутгийнхаа уулсыг нас зөв түшиж гоёдог
Би Монголоороо гоёдог
Морьд эргэсэн наадмын дурдан тоосоор нь дээлээ гоёдог
Монгол гэсэн зургаан үсэгтэй бурхан нэрээр нь дэлхийд гоёдог
Би Монголоороо гоёдог
Алган дотор өчүүхэн чулуу ташчихаад
Ангаахай гардаг болов уу гэж томоогүй насандаа үнэмшиж
Аргал түүхдээ хүртэл саврын хумснаас өмөөрөн
Алтан шилийнхээ чулууг шувууны амиар хайрласан
Аргалын чинээ уул байлаа ч зулай минь гэж залбирна аа эх орон минь
Алгын чинээхэн нутагтай гэвч заяа минь гэж тайтгарна аа эх орон минь
Бөөрийн чинээхэн улс байвал сөхөрч суугаад жаргана
Бүрэн эрхэт Монгол минь байхад сүүгээ өргөөд залбирна аа
Эх нутгийнхаа хүйтэн бороонд ч дулаацна
Дулаацсан биенээс минь хийморь савсан
Савссан уурны нүцгэн мананд
Сая тэнцсэн унага Монголоо эрнэ
Би ямар, дэлхийн чинээ бодлоо гээд газрын дайтай наслах биш
Би ямар, дээлтэй сахиус шиг явлаа гээд галын хэртэй дүрэлзэх биш дээ
Би ямар, энэрлээ энэрлээ гээд энэ орчлонг уяхан болгох биш
Би ямар, эргэлээ эргэлээ гээд ээжээсээ дахиад төрөх биш дээ
Би ямар, үнэн худлыг ялгах сүүлчийн цэгийг хатгах биш
Би ямар, үүлтэй нартай хорвоод сүүдрээ адлаж чадах биш дээ
Гэхдээ би, агтны мөртэй Монголдоо
Амгайн чинээ ойрхон явах юмсан гэж боддог юм
Амьдрахын жамтай насандаа
Амьсгалахын зайтай үнэн явах юмсан гэж хичээдэг юм
Эх орон минь
Би Монголоороо гоёдог